شبکه اجتماعی پینترست هم که یکی از محبوب‌ترین‌ها است و مانند سایر شبکه‌های اجتماعی، با فرضیه‌ها و تعصباتی ساخته شده است. البته برخلاف اکثر شبکه‌های اجتماعی دیگر، پینترست این موضوع را قبول دارد، ایرادهای وارده را می‌پذیرد و از شکایت‌ها برای پیشرفت خود استفاده می‌کند. شاید هم دلیل اینکه توانست یکی از موفق‌ترین الگوریتم‌های سیلیکون ولی (Silicon Valley)، منطقه‌ای در جنوب شرقی سانفرانسیسکو را بسازد، همین قبول‌کردن ایرادها و رسیدگی به شکایات باشد! نظر شما چیست؟ آیا اطلاعاتی درمورد این شبکه اجتماعی محبوب دارید؟ در این مطلب از استارتاپت با ما همراه باشید تا درباره آن با شما صحبت کنیم.
ثبت‌نام در شبکه اجتماعی پینترست
می‌توانید از ابتدا به این شرکت بگویید که چگونه شما را نشان دهد. این سرویس هنگام ثبت‌نام از شما دو سوال شخصی می‌پرسد؛ سن و جنسیت شما. اینکه چگونه به آن‌ها پاسخ دهید، اتفاق‌های بعدی را شکل خواهد داد. پینترست بر اساس پاسخ‌های شما، زبان، منطقه و سوابق‌تان، مجموعه‌ای از عناوین موضوعی را که شاید به آن‌ها علاقه‌مند باشید، برمی‌گزیند و از شما می‌خواهد که حداقل پنج مورد از آن‌ها را انتخاب کنید.
به‌عنوان مثال می‌توانید به پینترست بگویید که شما یک خانم حدودا ۳۰ ساله هستید و به موضوع‌هایی مانند «آرایش»، «خودآموزهای آرایش مو»، «برنامه‌های ورزشی» و «دستورات غذایی» علاقه دارید. همچنین اگر بگویید که شما یک مرد حدودا ۳۰ ساله هستید و انتخاب‌های بسیار متفاوتی خواهید داشت: «نجاری»، «تصاویر خنده‌دار»، «مهارت‌های نجات» و «بازی». علاوه بر این، می‌توانید گزینه «غیر باینری (Non-Binary)» را تایپ کنید؛ این کار باعث می‌شود از گزینه‌های فارغ از جنسیت مانند «حیوانات»، «دکوراسیون منزل»، «مدل‌های مو» برای زنان، «مدل‌های مو برای مردان» و «ناخن‌های بلند» استفاده کنید.
هنگامی‌که گزینه‌های خود را انتخاب کردید، نرم‌افزار پینترست، یک هوم فید پر از تصاویر یا «پین‌ها» را می‌سازد که به‌نظرش برای شما جذاب خواهند بود. این یک لحظه مهم است و پینترست دربیاره آن می‌گوید:
داده‌های داخلی آن نشان می‌دهد که اگر افراد فورا پین‌های مورد علاقه خود را مشاهده کنند، احتمالا کاربران فعال خواهند شد، به‌طور مرتب به سایت بازمی‌گردند تا مطالب تازه مورد علاقه خود و تبلیغات متناسب را ببینند و «تابلوها (بوردهای)» خود را با پین‌های مربوطه طبقه‌بندی کنند. اگر افراد نتوانند پین‌های مورد علاقه‌شان را پیدا کنند، ممکن است هرگز به این پلتفرم بازنگردند.
پینترست
چگونه شبکه اجتماعی پینترست توانست یکی از موفق‌ترین الگوریتم‌های سیلیکون‌ولی را بسازد؟
برای ۵۰ میلیون کاربر جدید که هرسال به شبکه اجتماعی پینترست می‌پیوندند، این فرآیند ثبت‌نام، اولین تجربه یکی از موفق‌ترین الگوریتم‌های سیلیکون ولی محسوب می‌شود که هنوز به‌دقت بررسی نشده است. این کد که تقویت‌کننده هوم فید پینترست، نتایج جستجو و اعلان‌ها است (مشابه با چیزی که از فیدهای خبری فیسبوک (Facebooke)، توصیه‌های یوتیوب (Youtube) یا TikTok در صفحه شما پشتیبانی می‌کند)، تعیین می‌کند که کاربران در هر لحظه چه تصاویر و ایده‌هایی را مشاهده کنند. این الگوریتم، محصول اصلی یک شرکت ۱۵ میلیارد دلاری است که امسال یک شرکت سهامی شد؛ تنها مورد در میان شرکت‌های فنی مانند اوبر (Uber)، لیفت (Lyft) و اسلک (Slack) که سهام آن بالاتر از قیمت IPO خود بوده است.
با این وجود، مهندسین و مدیران پینترست در پشت پرده با همان تنش‌هایی دست‌به‌گریبان هستند که در جاهای دیگر هم مشکل ایجاد کرده‌اند. رهبران این شرکت می‌گویند که می‌خواهند مسیر متفاوتی برای موفقیت در سیلیکون‌ولی ترسیم کنند؛ مسیری که سرعت کمتری دارد اما انسانی‌تر است. با این حال، این شرکت در سال اول خود به‌عنوان یک شرکت سهامی، با چالش اساسی روبه‌رو است: چگونه می‌توان فراتر از یک پایگاه کاربری رشد کرد که در طول تاریخ به‌سمت زنان سفیدپوست و شهرک‌نشین متمایل بوده است؛ بدون اینکه موجب رنجش هواداران شود، تفکرات کلیشه‌ای برای تازه‌واردها ایجاد کند یا امکان گسترش اطلاعات غلط را فراهم کند.
این شرکت از ویژگی‌های طراحی‌شده برای پرداختن به مشهودترین نقص الگوریتم خود رونمایی می‌کند: نتیجه‌گیری‌های اشتباه از رفتار گذشته کاربران.
این شرکت از ویژگی رونمایی خواهد کرد که شاید بتواند مشهودترین نقص الگوریتم آن را برطرف کند: نتیجه‌گیری نادرست از رفتار گذشته کاربران و نشان‌دادن مواردی که برخی کاربران دیگر نمی‌خواهند ببینند، مانند لباس‌های عروسی برای کاربری که نامزدی خود را به‌هم زده است یا تزئین اتاق نوزاد برای کاربری که دچار سقط‌جنین شده است. این ویژگی که پینترست آن را «Home Feed Tuner» می‌نامد، به کاربران امکان می‌دهد تا علایق و تاریخچه فعالیت خود را مرور کنند و به الگوریتم بگویند چه چیزی را به یاد داشته باشد و چه چیزی را فراموش کند.
این یک ویژگی است که شبکه اجتماعی پینترست انتظار دارد که باعث کاهش شکایت‌ها و افزایش رضایت‌مندی، میان زیرمجموعه کوچکی از کاربران قدرتمند شود. اما این ویژگی به گسترش سايت كمک کمتری خواهد كرد و حتی مي‌تواند با محدودكردن اطلاعات موجود در اين الگوريتم، تعامل با کاربران را كاهش دهد. این یک نوع بده‌بستان است که شرکت می‌گوید مایل به انجام آن است؛ به‌ویژه که آزمایش‌های اولیه نشان‌دهنده افت قابل‌توجهی در فعالیت کاربران نبوده‌اند.
بده‌بستان‌های دیگر در عین حال پیچیده‌تر عمل می‌کنند، مانند اینکه چگونه کاربران را عمیقا درک کنیم تا آن‌ها را دوباره به این پلتفرم برگردانیم؛ بدون اینکه حوصله آن‌ها سر برود، در تنگنا قرار گیرند یا از پلتفرم خارج شوند.
آیا پینترست با حدس‌زدن علاقه‌های کاربران، رضایت آن‌ها را جلب می‌کند؟
کاندیس مورگان (Candice Morgan)، رئیس تنوع و حوزه‌های تحت پوشش شرکت می‌گوید:
کاربران نمی‌خواهند رده‌بندی شوند.
کاندیس مورگان
او در اوایل سال جاری دستور انجام یک تحقیق را داد تا بفهمد پینترست چگونه می‌تواند از پیش‌زمینه‌هایی که این پلتفرم در آن حضور کم‌رنگ‌تری دارد، خدمات بهتری به کاربران ارائه دهد.
آن‌ها دوست ندارند که ما بر اساس جمعیت‌شناسی، حدس بزنیم که چه می‌خواهند.
کاندیس مورگان
با این وجود، شبکه اجتماعی پینترست حداقل در اولین لحظه‌های پس از ثبت‌نام کاربران، حدس می‌زند که بر اساس جمعیت‌شناسی، چه‌‌چیزی دوست دارند. در غیر این صورت، شاید بخشی از کاربران تصمیم بگیرند که پینترست برای آن‌ها مفید نبوده و آن را ترک می‌کنند.
همچنین مشکلاتی وجود دارد که شبکه‌های اجتماعی مشهور از جمله پینترست را به ستوه آورده‌اند:
- اطلاعات نادرست ویروسی
- رادیکالی شدن
- تصاویر توهین‌آمیز و کلیشه‌های فرهنگی
- اسپم و سایت‌های مشکوک که برای سودآوری سعی در بازی با این الگوریتم دارند.
در این موارد، شرکت پینترست رویکرد متفاوتی نسبت به پلتفرم‌های رقیب اتخاذ کرده است:
- تعصب‌ها را بپذیرد.
- وایرال‌شدن را محدود کند.
- و به یک شبکه ضداجتماعی تبدیل شود.
تاکنون که این شیوه خوب عمل کرده است.
در سال ۲۰۱۰، شبکه اجتماعی پینترست تلاش کرد تا توسط سه کارمند جوان و فنی در Mountain View’s Hacker Dojo به‌عنوان یک پلتفرم با منافع عمومی برای به‌اشتراک‌گذاشتن مجموعه تصاویر شناخته شود. هنگامی‌که بن سیلبرمن (Ben Silbermann)، کمک بنیان‌گذار Iowan، در کنفرانسی برای بانوان وبلاگ‌نویس و تاثیرگذار شرکت کرد؛ همه‌چیز متحول شد. این شبکه اجتماعی در میان شبکه‌های زنان و شهرک‌نشینان شکوفا شد و برای به‌اشتراک‌گذاشتن دستور غذاها، مد و استایل و پروژه‌های DIY (خودت انجام بده) به همراه ایده‌های دکوراسیون منزل ایده‌آل بود.
این کاربران اولیه مسیر سایت را شکل دادند. از آنجا که مهندسین این شرکت با توسعه الگوریتم‌های شخصی‌سازی که از رفتار کاربران استفاده می‌کند، از الگوی شبکه‌های اجتماعی پیروی کردند؛ این نرم‌افزار علاقه و الگوهای فعالیت آن‌ها را جذب کرد. اما تکیه بیش از حد به داده‌های ایجادشده توسط کاربران اولیه منجر به بروز برخی مشکلات شد. به‌عنوان مثال، شاید در یک بورد مملو از لباس عروسی با مدل‌های سفید، سردرگم شوید.
در ابتدا، این هوم فید مجموعه‌ای از محبوب‌ترین پین‌ها را از بین تمام کاربران، بر اساس بوردهای موردنظرشان نشان می‌داد که برای جذب تازه‌واردان همفکر، مناسب بود اما برای جذابیت سایت مناسب نبود.
این تصور غلط، بین مردان وجود داشت كه شبکه اجتماعی پینترست چیزی است كه زنان برای زیبایی محتوایش از آن استفاده می‌كنند.
کاندیس مورگان
گرچه بسیاری از محتواها فارغ از جنسیت بودند.
پیشرفت پینترست با گذشت سال‌ها
با گذشت سال‌ها، پینترست مجبور شد سیستم‌های خود را دوباره طراحی کند و به بازآفرینی الگوریتم‌های خود بپردازد تا بهتر بتواند کاربران مختلف را شناسایی کند و مورد هدف قرار دهد.
از این‌رو، سوال درمورد جنسیت هنگام ثبت‌نام، به الگوریتم تصور اولیه‌ای درمورد شما می‌دهد. همچنین شاید این الگوریتم از داده‌های مرورگر استفاده کند تا به پینترست بگوید که آیا قبلا از این سایت بازدید کرده‌اید و اینکه چگونه به اینجا رسیده‌اید.
به‌عنوان مثال، سوال درمورد زبان و منطقه، به شبکه اجتماعی پینترست کمک می‌کند تا به مخاطبینی خارج از ایالات متحده دست پیدا کند که قبلا شکایت کرده بودند که این پلتفرم «از لحظه ورود به سیستم به آن‌ها احساس بیگانگی می‌دهد». اکنون بیش از نیمی از کاربران پینترست از خارج از ایالات متحده هستند که از نظر اندازه با سایر شبکه‌های اجتماعی هم‌راستا است. از برخی جهات، این کاربران به پینترست راه پیشروی آن را نشان می‌دهند:
به‌عنوان مثال، در ژاپن، این شرکت گزارش می‌دهد که مردان پس از اولین مراجعه به این سایت به‌احتمال زیاد مانند زنان به کاربران فعال تبدیل می‌شوند.
با این حال، قراردادن کاربران در زیرگروه‌های کوچک‌تر، خطرات خاص خود را به‌همراه دارد؛ به‌ویژه برای گروه‌هایی که کمتر در سایت حضور داشته‌اند. داده‌های داخلی می‌توانند به شما بگویند که استقبال از کاربران مرد با مجموعه‌ای از تصاویر مردسالارانه باعث افزایش نرخ فعال‌سازی می‌شود. آنچه شاید داده‌ها به شما نگویند، این است که برخی از زیرمجموعه‌های کاربران مرد، با این فرض ضمنی که آن‌ها «انسان‌های اولیه» بوده یا با تصاویر «افراد مشهور زیبا» که همه زن هستند، بی‌علاقه‌شده یا حتی احساس کنند که به آن‌ها توهین شده است.
در حال حاضر شبکه اجتماعی پینترست روی روش‌هایی تمرکز دارد که به کاربران کمک می‌کند خودشان را در این محصول ببینند. در ماه ژانویه، این شرکت از یکی از اولین محصولات برای حاصل تلاش مورگان و عمر سیال (Omar Seyal)، رئیس اصلی محصولات پینترست، رونمایی کرد: یک انتخاب‌کننده پالت که به شما امکان می‌دهد نتایج مربوط به زیبایی را بر اساس تناژ پوست خود فیلتر کنید.
طبق تحقیقات شرکت، این اولین قدم تحسین‌برانگیز است، اما کامل‌ترین آن نیست! مورگان می‌گوید:
ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا کاربران می‌خواهند با افزایش شخصی‌سازی، فعالیت بیشتری درمورد خود ارائه دهند؟ پاسخ منفی است، آن‌ها فقط می‌خواهند که این محصول برای همه مفید باشد.
کاندیس مورگان
پینترست هرگز به‌اندازه توییتر (Twitter) و فیسبوک مورد توجه دقیق رسانه‌ها قرار نگرفت، اما این بدان معنی نیست که از مشکلاتی مصون باشد که موجب رسوایی در جاهای دیگر شده است. یکی از منتقدان برجسته این پلتفرم، مایک کالفیلد (Mike Caulfield)، کارشناس سواد رسانه‌ای و ارتباطات آنلاین در ونکوور دانشگاه ایالتی واشنگتن است. در سال ۲۰۱۷، او به‌دنبال فرهنگ سیاسی در شبکه اجتماعی پینترست گشت و آنچه پیدا کرد به‌همان اندازه بد بود که انتظار می‌رفت که در هر بستر اجتماعی دیگری وجود داشته باشد. بوردهای پر از اخبار جعلی، کلیشه‌های نژادی و نظریه‌های توطئه QAnon در آن وجود داشت.
کالفیلد تصریح کرد که الگوریتم سفارش تهاجمی پینترست، همراه با اتکا به «بوردهای» تصاویر مرتبط که توسط کاربر ایجاد شده، می‌تواند ظرف مدت چند دقیقه فید کاربر را به منجلابی پر از نفرت تبدیل کند.
تنها پس از گذشت ۱۴ دقیقه از مرور، کاربر جدیدی که چند سوال درمورد واکسن‌ها دارد، می‌تواند از پین‌های مربوط به «چگونه می‌توان تخم‌مرغ را عالی پخت» به چیزی خارج از آن موضوع برسد.
مایک کالفیلد
بخشی از این مشکل، همان‌طور که امی کالیر (Amy Collier) از کالج میدبوری توضیح داد، این است که اسپمرها با قراردادن کلیشه‌های سیاسی ویروسی در همان بورد تی‌شرت‌های فروشی، با الگوریتم پینترست بازی می‌کنند. هنگامی‌که کاربران با این کلیشه‌ها تعامل برقرار می‌کنند، بر اساس تئوری که شاید آن‌ها هم مورد علاقه‌شان باشند؛ این الگوریتم موارد دیگری را از همان بورد به آن‌ها نشان می‌دهد. سرانجام، این تی‌شرت‌ها را به آن‌ها نشان می‌دهد، بخشی از کاربران یکی از این تی‌شرت‌ها را خریداری کرده و اسپمر سود می‌کند.
کالفیلد می‌گوید، عادت کرده که شرکت‌های فناوری، انتقادهای او را نادیده بگیرند یا حالت تدافعی داشته باشند. اما واکنش شبکه اجتماعی پینترست او را غافلگیر کرد، چون آن‌ها برای برجسته‌کردن این مشکل، از او تشکر کردند و خواستند تا با مدیران شرکت ملاقات کند تا ایده‌هایی را برای چگونگی حل آن به‌اشتراک بگذارد. حداقل در مورد مسئله مخالفین واکسن، آن‌ها تا پایان، این کار را دنبال کردند.
در ماه آگوست، شبکه اجتماعی پینترست نحوه برخورد موتورهای جستجو با سوال‌های مربوط به واكسن را تغییر داد. شبکه اجتماعی پینترست به‌جای اینکه از محبوب‌ترین پین‌های مربوط به واکسن استفاده کند، گفت که فقط پین‌های سازمان‌های بهداشتی مهم مثل سازمان بهداشت جهانی و CDC را نشان می‌دهد. کالفیلد شرکت را در این حرکت تشویق کرد که نسبت به سایر پلتفرم‌ها، موضع قاطع‌تری دارد. این کار نشان داد که شرکت برای رفع مشکلات سیستمی که الگوریتم به‌تنهایی قادر به حل آن‌ها نیست؛ حتی مایل به تحت‌الشعاع قراردادن نرم‌افزار خودش هم هست. این موضوع که رویکرد آن‌ها با تمام مشکلات دیگری که یک پلتفرم با ۳۰۰ میلیون کاربر با آن روبه‌رو است، به کجا خواهد رسید، هنوز مشخص نیست؛ اما به‌نظر می‌رسد که پینترست مایل به کشف این مسئله است.
عقیده عمومی در میان شرکت‌های شبکه‌های اجتماعی این است که شما نمی‌توانید بسیاری از موارد را برای شخصی‌سازی فیدهای کاربران قرار دهید. فیسبوک با ساخت یک الگوریتم News Feed که بهتر از خود کاربران می‌داند که آن‌ها روی چه چیزی کلیک می‌کنند، تقریبا به سلطه جهانی رسیده است. اینستاگرام (Instagram) و توییتر سال‌ها در برابر فیدهای الگوریتمی مقاومت کردند، اما سرانجام هردو اتوماسیون را پذیرفتند و دیدند که هم پایگاه کاربران و هم ثروت مالی آن‌ها افزایش یافت. هر اقدامی که دستگاه بهینه‌سازی تعامل را اصلاح کند و باعث شود کاربران به اهرم‌های آن دسترسی داشته باشند، تنها کارها را خراب می‌کند.
پینترست، مانند سایر پلتفرم‌های اجتماعی، خودش را در برابر معیارهایی مثل کاربران فعال ماهانه و نرخ فعال‌سازی، قضاوت می‌کند و الگوریتم آن از نظر تاریخی، سرسختی کمتری در اصلاح فیدهای کاربران داشته تا بیشتر بتواند با آنچه قبلا در تعامل بوده‌اند، به آن‌ها نشان دهد. انتقادهای آشنایی نسبت به این نوع کار وجود دارد:
- بهینه‌سازی برای تعامل می‌تواند به پیمایش (اسکرول‌کردن) بی‌فکر یا اعتیاد‌آور منجر شود.
- همچنین ممکن است کاربران را در حباب‌های فیلترشده‌ای از اطلاعات نادرست (یا بدتر) به‌دام بیندازد.
با این حال، اگر بهینه‌سازی تعامل هدف نهایی شما نباشد، چه خواهد شد؟ این سوالی است که اخیرا برخی از شبکه‌های اجتماعی دیگر مانند فیسبوک و توییتر، می‌پرسند. زیرا آن‌ها اهداف کیفی‌تری را مانند «صرف بهتر زمان» و «مکالمه‌های سالم» مورد توجه قرار می‌دهند. همچنین این یکی از آن سوال‌هایی است که سیال، رئیس محصولات پینترست مطرح می‌کند:
راه را برای ویژگی جدید شرکت که در این هفته رونمایی می‌شود، هموار خواهد کرد.
عمر سیال
کاربران و شکایت‌های آن‌ها از شبکه اجتماعی پینترست
سیال می‌گوید یکی از مهم‌ترین شکایت‌های کاربران شبکه اجتماعی پینترست برای سال‌ها، عدم کنترل چیزی است که الگوریتم به آن‌ها نشان می‌دهد.
شما روی چیزی کلیک خواهید کرد و تمام فید به همان شکل می‌شود.
عمر سیال
سوال این بود که چگونه می‌توان آن را حل کرد، بدون اینکه کارایی الگوریتم در معرض خطر قرار گیرد.
هر فرد اجراکننده یک فید برای یک پلتفرم آنلاین می‌گوید و ما سعی کردیم آن را کنترل کنیم، اما زمان راه‌اندازی آن تعامل، افت پیدا کرد.
عمر سیال
سرانجام، سیال می‌گوید که نتیجه گرفت این سوال اشتباه بوده است. در عوض، او به مهندسین، وظیفه رسیدگی به مشکل کنترل کاربر را محول کرد. تنها کار آن‌ها یافتن یک راه‌حل بود که در پاسخ به رفتار کاربران، تعداد شکایت‌های آن‌ها درمورد تصحیح بیش از حد فید را کاهش دهد.
نتیجه این پروژه، «Tune Your Home Feed» بود که در دسترس برخی کاربران قرار گرفته است. شبکه اجتماعی پینترست سطحی از سفارشی‌سازی را ارائه می‌کند که به کاربران اجازه می‌دهد تا نحوه پاسخ‌های الگوریتم به هریک از عملکردهای خود را اصلاح کنند. اما سیال می‌گوید در آزمایش مشخص شد که آن دسته از کاربران با افرادی که شکایت داشتند، همپوشانی زیادی نشان دادند. آن‌ها همچنین به برخی از وفادارترین هواداران پینترست تبدیل شدند و گذشته از تمام این‌ها، آزمایش هنوز تاثیرات مهمی بر تعامل را نشان نمی‌دهد.
حالا سیال به این موضوع به‌عنوان یک درس می‌نگرد.
این موضوع فراخوانی برای پلتفرم‌های دیگر است که برای کاربران خود فعالیت می‌کنند. این یک مشکل دشوار است، اما افراد به‌دنبال راه‌حل‌های خوب هستند.
عمر سیال
اکنون شبکه اجتماعی پینترست کنترل بیشتری را در اختیار کاربران قرار می‌دهد؛ اما مانند هر شبکه اجتماعی که به توصیه‌های الگوریتمی تکیه دارد، در نهایت به‌نوعی تعصب متکی است. شبکه اجتماعی پینترست برخلاف همتایان خود، تا زمانی‌که ین تعصبات از نوع مناسبی باشد، از آن استقبال می‌کند.
ما در نهایت یک پلتفرم با محتوای تولیدشده توسط کاربر هستیم و نمی‌توانیم تک‌تک موضوع‌ها را از این راه درک کنیم. ما اسپمرها و افرادی را داریم که می‌خواهند از این پلتفرم برای توزیع محتوای منفی استفاده کنند که برخی از آن‌ها اختلاف‌برانگیز هستند.
سیال
او می‌گوید آنچه شرکت می‌تواند برای کاهش این مشکلات انجام دهد، این است که با دقت، به انواع محتوایی بپردازد که سیستم تمایل تقویت آن را دارد و پارامترهای الگوریتم برای اولویت‌بندی برخی نسبت به دیگران را تنظیم کند.
به‌عنوان مثال، الگوریتم پینترست با «saves» از یک پین مشخص‌شده، به‌عنوان یک سیگنال مثبت و بسیار قوی‌تر از کلیک رفتار می‌کند. در واقع مردم یک مقاله التهابی را درمورد رئیس‌جمهور ذخیره نمی‌کنند اما لباس‌های مورد نظرشان را برای خرید در آینده ذخیره می‌کنند. بنابراین ما نسبت به آن دسته از تعامل‌ها، جهت‌گیری کرده و شما را از تعامل با دوستانتان دور می‌کنیم.
تمایل به دوری از تعامل بین دوستان، شاید رویکرد عجیب‌و‌غریبی برای یک شبکه اجتماعی به‌نظر برسد. اما شبکه اجتماعی پینترست می‌گوید، این بخشی از نحوه کار شرکت برای کاهش مشکلاتی مثل مزاحمت و تبلیغات ویروسی است. مالوری لوسیچ (Malorie Lucich)، رئیس ارتباطات محصول پینترست می‌گوید:
ما در نهایت، کمپین‌های ضداطلاعاتی مانند سایر پلتفرم‌ها را نمی‌بینیم، زیرا این الگوریتم به آن‌ها بها نمی‌دهد.
مالوری لوسیچ
وقتی می‌خواهید افراد را به‌صورت گسترده اسپم کنید، احتمالا می‌خواهید که این محتوا به صفحه اصلی برسد و این امر در پینترست، به‌سادگی اتفاق نمی‌افتد.
حتی در دسته کلیک‌ها، نرم‌افزار این شرکت با کلیک‌ها روی سایت‌های «با کیفیت بالا»، باارزش‌تر از کلیک روی سایت‌های دیگر برخورد می‌کند. هرگاه شبکه اجتماعی پینترست تغییر الگوریتم را آزمایش می‌کند، سیال می‌گوید چگونه این تغییر در ترافیک برون‌مرزی، روی فهرست شاخصی از سایت‌های معتبر متمرکز بر موضوع‌های مثل سبک زندگی، مد و دکوراسیون منزل، تاثیر می‌گذارد. (و در حالی‌که فیسبوک سعی کرده با استفاده از کاربران بازیدکننده، «منابع قابل‌اعتماد» را ایجاد کند، شبکه اجتماعی پینترست اذعان دارد که به قضاوت سنت‌گرا، ذهنی و انسانی تکیه دارد.)
اگر این تغییر باعث ایجاد ترافیک کمتری به آن سایت‌ها و ترافیک بیشتر به‌سمت سایت‌های دیگر شود، تیم محصول، دلیل آن را بررسی خواهد کرد. این امر شاید نشانه‌ای باشد که تغییر سایت‌هایی با اعتبار کمتر، برای بازی در الگوریتم، روزنه‌ای ایجاد کرده است.
این نوع اصلاح عمدی نرم‌افزار کاری است که تمام پلتفرم‌های اصلی اجتماعی انجام می‌دهند، چه آن را تایید کنند یا خیر. منتقدانی مانند زینپ توفکسی (Zeynep Tufekci) می‌گویند كه بسیاری از مشكلات شبکه‌های اجتماعی از عدم تمایل آن‌ها به اعتراف تعصب‌های اساسی در الگوریتم‌های آن‌ها سرچشمه می‌گیرد.
آینده شبکه اجتماعی پینترست
شرکت‌هایی مانند گوگل، آمازون (Amazon)، فیسبوک و اوبر به‌خاطر جاه‌طلبی‌های بسیار و رشد به‌ظاهر نامحدود، مشهور هستند. سیال می‌گوید شبکه اجتماعی پینترست ایده‌های بزرگی هم دارد.
ما می‌توانستیم در کارهایی که انجام می‌دهیم، بسیار بهتر عمل کنیم:
عمر سیال
فرمت‌های جدید، انواع جدید تعامل، چیزهای غیر از پین‌ها
او معتقد است که آینده الگوریتم پینترست نه‌تنها منعکس‌کننده ذائقه و سبک کاربران است، بلکه در شکل‌دادن به آن‌ها هم کمک می‌کند. او به پلی‌لیست‌های گردآوری‌شده توسط انسان در Spotify، مثل RapCaviar، به‌عنوان یک مدل نگاه کرده و سپس عقب‌نشینی می‌کند. به گفته سیال، مهم‌ترین هدف پینترست، به‌خاطر سپردن محدودیت‌های خاص خود است.
من فکر می‌کنم ما فقط می‌خواهیم در آنچه می‌توانیم، عالی باشیم و خوب عمل کنیم.
عمر سیال